Zijn we slachtoffers of scheppers? Waar zullen we voor kiezen?

Afgelopen week werden er door de overheid weer allerlei nieuwe, beperkende maatregelen over ons allemaal uitgerold. En we kregen gelijk ook alvast te horen dat er nog meer gaan komen. Afgelopen week ontving ik dan ook veel mails van klanten die me vroegen: "Marjolein, ben je hier niet vreselijk boos over en word je hier niet verdrietig en wanhopig van? Hoe ga jij hiermee om?" 

Ik kies ervoor om niet boos, verdrietig of wanhopig te zijn

Ik zeg niet dat het makkelijk is, maar ik kies ervoor om me door alle maatregelen van de overheid niet uit het veld te laten slaan. Ik kies ervoor om me niet boos, verdrietig of wanhopig te laten maken. Dit is een bewuste keuze. 

Ik laat me niet angstig, boos of verdrietig maken. Ik weiger dat gewoon.

Begrijp me goed, we hebben alle redenen om boos, verdrietig of wanhopig te zijn. Er worden ons steeds meer vrijheden en grondrechten afgenomen. Dit geldt voor ons allemaal, zowel de gevaccineerden als ongevaccineerden. De ongevaccineerden krijgen steeds minder toegang tot allerlei openbare gelegenheden en lopen misschien kans hun baan kwijt te raken. 

De gevaccineerden zullen in 2022 een derde prik moeten halen willen ze hun QR code behouden. De effectiviteit van de prik neemt namelijk af in de loop van de tijd. Net vóór de zomervakantie, is een boosterprik nodig (zegt de overheid) als je in het buitenland op vakantie wilt. Hoeveel prikken staan hen nog te wachten? 

Mijn emoties zijn van mij, die kan niemand me afnemen

De overheid kan me veel afnemen maar hoe ik me voel, mijn emoties, zijn van mij. Ik bepaal welke emoties ik wil voelen. 

E-moties zijn letterlijk energie (E) in beweging (motie). Angst, boosheid, woede, wanhoop, verdriet, schuld zijn emoties met een lage trilling, een lage frequentie in ons lichaam. Het zijn emoties die ons op termijn ziek maken.  Emoties met een hoge frequentie, zoals liefde, dankbaarheid, vreugde en tevredenheid zijn gezond voor ons. Ze vergroten ons zelfhelende vermogen. Ook al heb je niks met energetische geneeskunde; we voelen allemaal aan dat dit zo werkt. 

Emoties als dankbaarheid, liefde, vreugde en tevredenheid vergroten ons zelfhelende vermogen, hierdoor krijgen ziektes minder vat op ons. 

Een emotie in je  lichaam duurt slechts 17 seconde. Daarna ebt deze van nature vanzelf weg. Of je deze emotie veel langer laat duren is een keuze. We kunnen namelijk onze emoties sturen met onze gedachten. 

We hebben allemaal het stuur van onze emoties in eigen hand 

Ik kies ervoor om zoveel mogelijk gezond en gelukkig te zijn. Daarom laat ik emoties met een lage frequentie zoveel mogelijk los en vervang ze door emoties met een hoge frequentie. Hoe ik dat in de praktijk doe? Ik ben me gedurende de dag heel bewust van mijn emoties. Ik voel meerdere keren per dag even waar ik emotioneel 'zit'.  

"Marjolein, hoe voel je je?" is de vraag die ik me dan stel.

Voel ik me rustig, tevreden, opgewekt? Prima. Voel ik me onrustig, angstig of verdrietig? Boos, bezorgd of wanhopig? Dan neem ik de tijd om te denken aan iets waar ik dankbaar voor ben of waar ik tevreden over ben. Ik doe dit net zolang totdat ik het ook echt voel. Het gaat om het voelen. Op die manier vervang ik emoties met een lage frequentie door emoties met een hoge frequentie. 

Letterlijk in beweging komen helpt ook om ongewenste emoties af te voeren. Dus soms ga ik wandelen of hardlopen. Muziek en dansen werken ook.  Energetische oefeningen helpen ook. Ik doe ze iedere ochtend.

Ik zat ooit gevangen in een gewelddadige relatie

En ja, natuurlijk word ik soms overvallen door gevoelens van boosheid of wanhoop!  Ook veel langer dan 17 seconden hoor!  En dat is oké. Ze hoeven niet gelijk weg. Het hoort bij het leven om ups en downs te hebben.

Maar ik kies ervoor om vooral emoties met een hoge frequentie te hebben. Ik wil namelijk geen slachtoffer zijn van mijn omstandigheden maar de creator, de schepper. Dit heb ik me ooit heilig voorgenomen toen ik eindelijk uit een gewelddadige relatie stapte waarin ik wel een slachtoffer was. 

Ik wil nooit meer een slachtoffer zijn maar juist de schepper van mijn leven

Hij zei dat hij het beste met me voor had en ik geloofde hem

Ik heb ooit in een gewelddadige relatie gezeten. In het begin was alles fantastisch. Hij was charmant; iedereen vond hem geweldig. Maar in hele kleine stapjes ondermijnde hij mijn zelfvertrouwen. "Je ziet er oké uit, maar dat andere jurkje is leuker", "waarom ga je die cursus volgen, dat vind ik helemaal niks voor jou", "ik vind jouw vrienden niet zo interessant, laten we samen uitgaan".  

Onder het mom dat hij het beste met me voor had, begon hij me steeds vaker te vertellen wat goed voor me was en isoleerde hij mij van mijn vrienden en familie. Later kwam ik erachter dat hij heel vaak loog maar ik geloofde alles wat hij zei omdat ik ervan overtuigd was dat hij het beste met me voor had. Dat zei hij namelijk keer op keer. 

Hij liet me steeds geloven dat hij het beste met mij voorhad

Langzaam raakte ik mijn zelfvertrouwen, eigenwaarde en zelfliefde kwijt. Ik ging enorm twijfelen aan mezelf en ongemerkt nam hij het stuur van mijn leven over. Ik moest doen wat hij zei. Als ik iets deed wat hij niet goedkeurde dan zweeg hij me een tijdje dood. En als er iets vervelends gebeurde was het vrijwel altijd mijn schuld. Ik maakte me steeds 'kleiner' om zijn 'liefde' maar te krijgen. Aan de buitenkant zag alles er prima uit, maar ik werd een schim van wie ik was.

Wakker worden uit een boze droom

Een paar dierbaren zagen het gebeuren maar ik kon hun waarschuwingen niet horen. Ik was er niet klaar voor. Totdat ik een vrouwenworkshop volgde waarin ik leerde contact te maken met mijn lichaam en de daarin verborgen emoties. Mijn hoofd wilde er nog steeds niet aan, maar mijn lichaam vertelde me overduidelijk hoe ik me voelde: ik was doodongelukkig! Een tsunami van opgekropte tranen kwam eindelijk naar buiten. In de veiligheid van deze groep herstelde ik het contact met mezelf en werd ik wakker uit een boze droom. Ik zag eindelijk in dat deze man emotioneel gewelddadig was.

Ik beëindigde de relatie en het heeft een tijd geduurd voordat ik mezelf vergaf dat ik het allemaal niet eerder had ingezien. Ik nam me voor om nooit meer het contact met mezelf te verliezen en me regelmatig af te vragen "Marjolein, gaat het met je, hoe voel je je écht?"  Langzaam kwam ik weer in mijn kracht en transformeerde ik van slachtoffer naar de creator van mijn leven.

Zitten we nu niet allemaal in een gewelddadige relatie?

Ik zie overeenkomsten tussen deze relatie en onze relatie met de overheid nu. Velen geloven nog dat de overheid het beste met ons voor heeft maar steeds meer mensen beginnen hieraan te twijfelen. Keer op keer krijgen we leugens te horen. 

Gaat het de overheid werkelijk wel om onze gezondheid? Hebben ze echt wel het beste met ons voor? 

Alle beperkende maatregelen worden getroffen om de zorg te ontlasten. Maar in 2009 hadden we nog 49.000 ziekenhuisbedden, nu nog maar 39.000. En in 2015 hadden we nog 2200 IC bedden, nu nog maar 1150. 

Wist je dat dit jaar, 2021, maar liefst 27.000 (!) zorgverleners hun witte jas aan de kapstok hebben gehangen? Uitgeput van de hoge werkdruk, de overuren, teveel verantwoordelijkheden en te weinig waardering. Maar alle moties in de Tweede kamer de afgelopen maanden om de zorg op te schalen en te zorgen voor meer IC capaciteit werden afgewezen. 

Wie is hier nou werkelijk de schuldige van deze crisis?  Wij burgers doen al 20 maanden braaf alles wat de overheid ons vertelt, van mondkapjes tot lockdowns en van avondklok tot afstand houden om de zorg te ontlasten. Zo'n 85% van ons is gevaccineerd. 

Hallo, wat is de constructieve bijdrage van de overheid aan deze crisis?

Als je het ziet, dan zie je het.

Pas toen ik weer contact met mijn lichaam en emoties kreeg, voelde ik dat er iets niet klopte in mijn relatie. Het was moeilijk om dit onder ogen te zien. Maar toen ik het eenmaal zag, kon ik niet meer terug. Als je het eenmaal ziet, dan zie je het. 

Wat ik nu zie is een overheid die ons onze grondrechten steeds verder afneemt. Dit gebeurt wereldwijd. Zowel mijn hoofd als mijn gevoel zegt me dat dit niet klopt. Dat dit niet gezond voor ons is. 

Geen woord van de overheid de afgelopen 20 maanden over een gezond voedingspatroon en een gezonde leefstijl. Alles is erop gericht om iedereen aan het vaccin te krijgen.  Volgend jaar zijn de kinderen vanaf 5 jaar aan de beurt. Kinderen die praktisch geen risico lopen om ziek te worden van dit virus! 

Geen woord van de overheid over gezonde voeding of een gezonde leefstijl

Laat je emoties je helpen in je kracht te komen. 

Corona is niet onze vijand, het zijn de zieke systemen waarin we leven. Waarin ook de overheid gevangen zit. We kunnen hier heel boos over worden maar we kunnen ook voelen dat deze tegenkrachten bedoeld zijn om ons juist krachtiger te maken. Als je dit vanaf een afstandje bekijkt ga je inzien dat dit alles misschien wel gebeurt om ons ervan bewust te maken dat we al heel lang in een ziekmakende wereld leven. 

Een wereld waarin geld en systemen de taak hebben overgenomen van de menselijk maat. Het is een toneelspel geworden.  Veel mensen handelen, ongewenst, steeds minder vanuit hun hart maar moeten zich houden zich aan allerlei door systemen opgelegde regels waar ze het vaak helemaal niet mee eens zijn. Hierdoor verliezen ze zelfrespect, eigenwaarde en zelfliefde. Als we niet oppassen gaan we dit normaal vinden en verliezen we onze menselijkheid. 

Ik voel me nu juist in mijn kracht gezet. Mijn hart gaat steeds verder open en ik voel een heel groot mededogen voor iedereen die in dit toneelspel zit. Want zo voelt het als je wat afstand neemt: als een groot toneelstuk. Ik nodig je uit om ook wat afstand te nemen en met een helicopterview eens naar deze tijd te kijken. Wat probeert jouw hart jou te vertellen? 

Een rups gaat door een rottingsproces voordat hij een vlinder wordt

Een mooie metafoor vind ik die van de rups die verandert in een vlinder. Dat gaat niet van de ene op de andere dag.  De rups verdwijnt in een cocon waarin eerst een rottingsproces plaatsvindt voordat allerlei cellen zich gaan samenvoegen om uiteindelijk een vlinder te vormen.           

We zitten nu in het rottingsproces. Het stinkt. De rups is geen rups meer maar ook nog geen vlinder. Het is een chaos in de cocon. Dit is het transformatieproces waar we doorheen moeten. Tijd om rijper en wijzer te worden. Tijd om naar binnen te gaan en te voelen wat onze eigen waarheid nou is. Tijd om ons grote hart te raadplegen. Wat willen we werkelijk geloven en in wat voor wereld willen wij en onze kinderen leven?  Laten we daar een bijdrage aan gaan leveren. 

Het is hoog tijd om ons grote, menselijke hart te raadplegen

Een wereld die voor ons allemaal mooier kan zijn als de menselijke maat weer terugkeert en verrotte systemen getransformeerd worden in iets wat we nu nog niet kunnen bedenken maar in ieder geval iets waar ons grote, menselijk hart weer een plaats krijgt: dan is de rups een vlinder geworden. 

Tot slot: een aanrader om te lezen: Time Bender van Tijn Touber

Een mooi boek om in deze tijd te lezen is het boek Time Bender van Tijn Touber. Ik heb het in één ruk uitgelezen. Het is een roman over een Nederlandse man die leeft in onze tijd en ontdekt dat er veel meer onder de zon gaande is dan hij dacht. Het is een hoopvol boek dat deze periode ziet als een periode van krachtige groei voor de mensheid. Zo zie ik het ook.     

(Wil je meer weten over energetische geneeskunde? Dit thema staat deze maand centraal in de Fit for the Future community; klik daarvoor hier. )

Als je dit artikel waardevol vindt voor je gezondheid en vitaliteit, help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan o.a. door middel van de social media knoppen. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat.