Mijn terugkeer uit een ernstige depressie

Dit verhaal is zo herkenbaar voor mij. Ik heb ook een zware depressie gekregen samen met burn out. Vijf maanden opname en veel medicatie. Nu 6 jaar later nog 1 pilletje:). Nu ben ik vooral bezig met gezonde voeding en levensstijl aangepast. Ik kan nog steeds niet werken, maar doe vrijwilligerswerk, dat geeft mijn leven een meerwaarde.Bedankt voor je verhaal. Linda

Ik vind het heel herkenbaar maar ik heb mijn hele leven al last van negatieve gevoelens, Als kind al ik werd gepest omdat ik langzaam was ik kon niet goed leren. Mijn rijbewijs dat lukte me niet om te halen werken teveel stress ontslag kinderen 2 kinderen met een handicap het ging steeds slechter met mij met de dag met de week. Psychologen dat werkte niet ik tref gewoon elke keer de verkeerde de een praatte met mee de ander zag niet dat het nog steeds slecht met me ging. Hij zei rustig het gaat goed met je. Ik durfde niks meer te zeggen dat het nog steeds slecht met me ging. Tot vorig jaar mijn man wilde scheiden. Ik had vlak daarvoor een magneet armband gekocht. Ik was altijd de negatieve niet gezellig enzz. Die Armband helpt mij enorm goed hetzelfde effect als magnesium denk ik ik drink veel water. Na een terugval van vorig jaar met crisisdienst gaat het na 3 en een halve maand voor 85 % de goeie kant op. Maar bij mij duurde het veel langer meer dan 16 jaar. Ik ben zelf al een poging aan het doen om mijn leven op te schrijven in een boekvorm. Ik ben vorig getest op autisme dat is er vorig jaar uitgekomen. Maar toch denk ik dat de test niet helemaal klopt ik schijn nl pdd-nos te hebben. Maar ik geloof er niet helemaal in. Dit is in het kort mijn verhaal

Hallo cora, wat geweldig dat je hersteld bent. Ik slik al 3 jaar paroxetine vnl tegen paniekaanvallen. Ik wil er graag vanaf maar mijn huisarts reageert met...waarom zou je als je je er goed bij voelt. Ik ga vandaag nog om magnesium en binnenkort maar weer es naar mn huisarts

Hallo Cora,mijn ervaringen zijn ongeveer gelijk aan wat jij hier verteld. Na de geboorte van ons oudste kind ben ik depressief geworden; natuurlijk schreven ze dit toe aan een postnatale depressie. Maar voordat we daar achter kwamen, was ons tweede kind onderweg en kon ik geen medicatie krijgen. Na de geboorte van ons tweede kind heb ik het eerst even aangekeken en toen toch aan de bel getrokken, dus kreeg ik medicatie. Nou dat heb ik een half jaar genomen, maar ik werd er niet opgeruimder van, dus ook weer getopt (afgebouwd). Ik had het gevoel, dat het iets anders was en zo ben ik magnesium gaan nemen en vitamine D en omega 3. Het hielp me allemaal een beetje, maar ik bleef aantobben, met depressieve buien en een pijnlijk lichaam. 7 jaar na de geboorte van onze oudste kreeg ik bij een reumatoloog de diagnose Fibromyalgie. Hij vertelde er duidelijk bij, dat ze niet wisten waardoor het ontstaat en dat er geen medicijnen voor zijn. Daar kon ik het niet bij laten en ik ben met gezonde voeding aan de slag gegaan en heb heel veel gelezen over aanvulling hiervan, maar ook over E-nummers. Daardoor kwam ik er achter, dat E621 de klachten van Fibromyalgie konden versterken. Toen ik dit stofje (dat bijna overal aan is toegevoegd) 6 weken had weggelaten was dat een openbaring! Ik wist niet meer, dat ik me zo fit en vrolijk kon voelen. Nu heb ik dat nog zeker 4 keer zo ervaren (omdat het heel lastig is, om weg te laten), maar nu weet ik dat ik het nooit meer binnen wil krijgen, want zonder dit stofje heb ik niet of nauwelijks klachten. Ook voor mijn gezin is dat steeds een verschrikkelijke periode en ik heb het gevoel, dat ik ze ook steeds moeizamer door kom. Vandaar dat ik iedereen wil waarschuwen voor E621!!!!!!!! Denk goed na wat je in je lichaam stopt!Wees lief voor jezelf en geniet van het leven! Groet winanda.

Wat een geweldige boodschap voor zoveel depressieve mensen! Dat geeft hoop... Dankjewel dat je dit wilde delen, ik heb veel respect voor je. Het allerbeste gewenst.

Ik ben al meerdere malen in een depressie beland, veel keer op eigen kracht eruit gekomen maar nu ook aan de medicatie. Voel me slaperig en snel opgebrand. Zal jouw advies eens proberen want baat het niet dan schaat het niet! Dankje voor het artikel

Wauw, wat een verhaal! Respect, dat je je eigen gevoel hebt gevolgd en niks laat wijs maken door wat andere mensen denken, dat jij nodig hebt.Zelf neem ik sinds een paar maanden ook extra magnesium en merk dat ik me relaxed en blijer voel, geweldig toch!Magnesiumolie heb ik nog nooit van gehoord, maar klinkt interessant.. Succes met alles, en hou vol!

wat een diepe bewondering heb ik voor jou, om in jouw diepste binnenste, met alle tegenwerkingen, jouw eigen pad te volgen. IK kan niet anders, dan diep voor jou buigen! Chapeau!

Hallo Fijn je verhaal te lezen. Bevestigd mijn vermoedes. Ik heb steeds gezegd dat het iets lichamelijke was. Een paar dagen nu magnesium geslikt. Voel me stukken beter. Gevraagd aan de arts om magnesium te prikken. Ook is er vitamine D geprikt. Ik had veel te lade vit.d . Heb nu vit.d pillen maar lees op sites dat je dit beter samen met magnesium kan slikken anders wordt het niet goed opgenomen. Ik heb steeds gehoort dat er in voeding genoeg zit en dat het niet nodig is om vit. Te slikken. Maar met al dat opgefokte eten geloof ik daar niet in. Aan iedereen die moe, depressief, spierpijn, gewrichtspijn heeft zou ik willen zeggen laat je vitamines nakijken. Volgens mij kun je daar een hoop mee oplossen. Zelfs mijn rusteloze benen werden minder. Groetjes hennie

Hoi Cora, Wat een mooie weg die je gegaan bent.Ik ben heel blij voor je. Goed gedaan en goed van je dat je dit deelt. Groetjes van Ada

ook ik heb bijzonder veel baat bij magnesium! hartelijk bedankt voor de tip hartelijke groeten Ans v voorst

Hoi Cora. Ik heb 24 jaar clomipramine geslikt. Al heel lange tijd maar 25 mg dd. Ben nu 10weken zonder. Laatste stap is inderdaad heftigste is mijn ervaring. Ik heb wat vragen: welke onttrekking verschijnselen had jij? Hoe lang heeft het geduurd voor je de "oude"was? Ik heb wat contact gehad met jelmer van Nimwegen van stichtingen antidepressivavrij en heb nu een huisarts die goed op de hoogte is van afbouwen. Zelf ervaar ik forse problemen met inslapen, dagen,/tijd en dat ik vaker somberder ben en meer gespannen. Jelmer heeft me ook geadviseerd magnesium te gebruiken. Hij, mijn huisarts en andere ervaringsdeskundigen vertellen mij dat na zo'n lang gebruik het zeker 1/2 tot1jaar kan duren voor je de oude bent. Ik vind het vaak ook echt een hele strijd. Mij helpt het als ik mensen ontmoet, die deze dingen herkennen als "normaal" behorend bij het stoppen met AD. Wat erover jij tijdens je afbouw periode(concreet) en hoe lang heeft het geduurd. Herkenning geeft mij weer moed door te gaan. Vriendelijke groet, Tineke

Wow!

Hallo, Wat een verhaal. Ik slik handen vol medicijnen en ook magnesium, ik heb Fibromyalgie en borderline. Vaak down en moe. Momenteel ben ik geestelijk en lichamelijk op. Ik at Paleo, maar ben gezwicht voor de chocolade en lekkere dingen. kan maar niet weer op gang komen. Heb je tips voor me? 😊

Lieve Cora na lang twijfelen schrijf ook ik eens hier een reactie. Mijn hele situatie is het afgelopen jaar erg complex geweest. Van een energiekeer vrolijke sociale lieve vrouw. Na een verbitterd depressief persoon. Het is bij mij begonnen met een burnout op m'n werk waar heel veel druk op de ketel stond. En enorme relatie problemen. Bijna een half jaar lang heb ik bijna iedere dag op mezelf gezeten nadat ik niet meer mocht werken. Ik kreeg medicatie diverse antypsychotica en anti depressiva. Hierdoor werd k als maar meer depressief en namen zelfmoordgedachtes toe. Uit eindelijk hoe moeilijk het ook was heb ik er voor gekozen om uit de relatie van toen te gaan en nieuwe relatie aan te gaan met ex van vroeger. Daar waren op het begin erg veel onzekerheden en twijfel's wat het heel moeilijk maakte. Vrienden en familie lieten ons van alle kanten vallen. En mis gunde ons het geluk. Beide veel meegemaakt en vaak teleurgesteld dus t vertrouwen in mensen s echt heel diep gezonken. Nu is het zo dat wij beide erg geïsoleerd leven en voor mij voelt t of iedere dag hetzelfde is. heb totaal geen interesses meer en zelf's voel ik mij gevoelloos ook naar mijn vriend toe. Ik kan dagen gewoon blijven zitten en niks doen. heel de dag negatieve gedachten door mijn hoofd. ik ben toch gestopt met anti psychotica was maar 25 mg maar ik probeer het op eigen kracht. heb lichamelijk veel klachten en soms voel ik mij enorm emotieloos. films doen mij niks meer waar k vroeger zo goed op kon focussen en van kan genieten. Mijn vriend zegt steeds je bent mooi ik hou vn je. Maar lijkt of t niet binnen komt omdat k toch gedachten heb dat ik lelijk ben en hij btr kan krijgen. ergste s dat ik veel aandacht krijg vn mannen zelfs nu k mega ben afgevallen etc. het enigste wanneer k mij goed voel s als ik gedronken heb en x los ga. heb ook geen sociale contacten meer om mij heen. ik heb gevoel of ik de enigste ben en zwak ben en het niet meer overgaat. heb je wat advies voor mij. liefs Mandy

Hoi cora ik ben zwaar depressief vanaf november .ik voel me wel beter als toen .maar nog langer nie goed elke dag denk ik waar leef ik nog voor ik heb een tijdje in geldrop gezeten voor opnamen en slik antidepresieva ik heb t gevoel dat ik nooit meer de oude word voel me zo ontzettend rot elke dag is een overleving heb ook een heel raar gevoel in mijn hersenen ik vroeg me af of magnesium ook bij mij werkt ik denk dat ik het gewoon moet proberen

Cora! Wat goed om jouw verhaal te lezen! Ik ben Goddank al jaren niet meer depressief. Heb nooit medicatie genomen, wat de artsen ook zeiden. Ik ben gaan hardlopen onder begeleiding. Dat heeft goed uitgepakt. Was niet altijd makkelijk. Maar mijn weerstand tegen pillen was zo groot. Zeker als ik mijn sportmaatjes zag die wel gebruikten; vaak zombies!Ik wilde - kostte wat het kost- mezelf blijven!! Nooit geen spijt van gehad.Kies je eigen koers. Deze slogan raakt me echt, nu ik herstellend ben van een jaartje borstkanker..

Ik gebruik nu bijna 6 jaar Lexapro. Eerst anderhalf jaar 10mg en daarna afgebouwd omdat ik dacht dat het kon. Een jaar zonder gedaan, maar toen in combinatie met overgang en schildklierklachten helemaal ingestort. Van de huisarts 20mg moeten nemen. Het was dat of opname. En dat laatste wilde ik helemaal niet. Nu aan het afbouwen, met kwartjes steeds. Iedere keer heftige verschijnselen: opvliegers, oorsuizingen, hoofdpijn, ademhaling hoog, trillen van binnen en moe, moe, moe. Van 15 naar 12,5 was moeilijk, en in de AD-val getrapt en teruggegaan naar 15. Toen dat weer goed ging opnieuw afgebouwd naar 12,5 en dat ging na een week zo goed dat ik meteen verder afgebouwd heb naar 10 (een week geleden). Ik voel me ellendig. Het lijkt alsof ik niet kan ademen, heel moe, vannacht slecht geslapen/angstige droom gehad, brandende ogen en ik voel mijn hartslag tot in mijn tenen. Het lijkt op de klachten die ik had toen ik de tweede keer begon met Lexapro. In mijn hoofd een strijd nu: zijn dit afkickverschijnselen of krijg ik mijn oude klachten weer terug? Magnesiumolie gebruik ik regelmatig, soms ook een magnesiumbad. En daarnaast ook af en toe CBD-olie. Ik sta anders in het leven, de depressie was reactief (overlijden partner), heb hard gewerkt aan mezelf afgelopen jaren... Waarom nu dan dit? Ik kan wel janken... Komt dit ooit nog wel goed?

Ik slik fluvoxamine 50mg kan ik daar naast magnesium gebruiken

Dit had mijn verhaal kunnen zijn. 20 jaar lang heb ik antidepressiva geslikt en 9 jaar lithium.Een hel was het waar ik niet uit kwam.Iedere afspraak bij de psychiater gaf ik aan hoe slecht ik me voelde, geestelijk maar ook lichamelijk.Dan werd de dosis " gewoon" verhoogd of ik kreeg een ander merk.Wat heb ik moeten vechten.Je denkt dat deze mensen wel weten wat ze doen maar ze hebben geen idee.Stiekem ben ik met de Lihtium gestopt want niemand had vertrouwen in mij, zelfs mijn partner niet.Wat ben ik bang geweest en alleen maar al heel snel voelde ik mij beter.Uiteindelijk ben ik met een ernstige slaapstoornis(mede door R.L.S, veroorzaakt door de antidepressiva, een ernstig dopamine tekort door de syntetische serotonine die ik niet nodig had) bij een natuurarts terecht gekomen .Hij durfde het aan om met mij de medicatie af te bouwen en adviseerde mij alle toegevoegde suikers te schrappen wat er op neer komt dat je maar beter alles zelf kan maken.Ter vervanging kreeg ik natuurljjke antidepressiva zoals Crocus maar al gauw werd duidelijk dat ik die totaal niet nodig had, ze werkten zelfs averechts.Ook ik gebruikte er magnesium bij ( meta relax ,2 tabletten p.d)Ik ging mij verdiepen in voeding en kreeg zoveel energie dat ik zelfs zin had om te sporten.40 Kilo ben ik afgevallen zonder enige moeite!Mijn bloedsuikerspiegel was eindelijk weer stabiel.Een klacht waar ik al jaren mee rond liep.Ik kon nog geen 2 uur slapen of ik MOEST alweer eten.Ik kan het iedereen aanraden om nooit zomaar aan de antidepressiva te gaan.Er zijn vele andere oplossingen.Laat je helpen door een orthomueicilaire arts.Probeer het afbouwen altijd in overleg te doen en zeker niet zonder steun.Mensen hebben geen idee wat die rotzooi met je doet.Ik kan weer werken, volg een opleiding na dat mijn leven 20 jaar lang heeft stil gestaan.Ik had de diagnose manisch depressief gekregen.Nooit heb ik er in geloofd en ik heb moeten vechten als een leeuw om het tegendeel te bewijzen.Ooit ging ik naar de huisarts met een angststoornis en ging naar huis met een doosje antidepressiva.Vanaf toen is de ellende begonnen.Vreetbuien, niet normaal.Ik at zoveel suiker, dat heeft mijn lichaam en geest echt kapot gemaakt.Had ik toen maar magnesium gekregen.

Bedankt allemaal voor het delen van jullie ervaringen. Ik slik al zo een 15 jaar paroxetine. Ik wil hier al jaren van af. Ik heb best al wat bereikt hoor waar ik trots op ben van 60 naar 15 mg, alleen wil zo graag er helemaal van af. Door jullie ervaringen krijg ik weer hoop en weet ik dat ik zoals ik al vermoedde het mogelijk is er van af te komen. Het maakt me niet uit hoe lang het met. Ik da er voor. Bedankt voor het delen van jullie kennis. Dankbare groet, Pamela.

dankjewel

Hallo Cora . Het is alsof dat je over mij schrijft. In 1989 was mijn eerste opnamen . Ook veel medicatie..efexor.! ! Voelde me na 6 weken een beetje beter .. De weken ervoor en de tijd voor de opname in het umc Nijmegen was een tijd van overleven ! Onze kinderen (twee dochters )waren 14 en 16 jaar oud op dat moment . Lieve sociale meiden ! Daar heb ik tweehonderd %in gestopt . Mijn eigen jeugd was er een die ik niet graag over zou doen . Maar goed het was me gelukt om er vol voor te gaan . Ik vondt het heerlijk en had een fijn gezin .daarbij werkte ik ook in de zorg ! Dat was altijd goed gegaan totdat ik ging merken dat er iets niet goed was met mijn lijf en hoofd ! Was erg onrustig en verdrietig? Heel langzaam aan zakte ik weg . Naar huisarts en overlegd. Kreeg oxcacepam om me rustiger te voelen . Dat werkte in eerste instantie even . Maar het verdriet was erger en het ging over in piekeren . Niet meer kunnen slapen .angstig en depressief erg depressief. Het werd steeds erger en ook het crisisteam kwam er bij aan te pas . Toen opgenomen 3.5 mnd wat was dat een hel ! Mijn hele lichaam was uit balans . Heb de tijd uitgezeten blij dat ik hulp had gekregen . , Dat wel ....maar het sluimeren van depressief zijn was er nog steeds. Angst en druk in mijn hoofd .achterdocht en boosheid konden het over nemen . Zo ben ik nog vier keer opgenomen geweest . Het was vechten heeeeel hard vechten . Met in mijn achterhoofd altijd het gevoel ik trek het niet meer voor mij hoeft het niet meer . Ik wil wel maar ik kan niet meer ben kapot ! Ook erg veel aangekomen van de medicatie. Er was niet meer veel over van de actieve en zorgzame moeder en vrouw . Ook het onbegrepen worden en niet uit kunnen leggen ging mij boven mijn pet . Ik wilde zo graag weer de oude zijn . Maar heren doktoren psychiater en het hele team er om heen wisten niet wat nog te doen ! Tot onze oudste dochter ziek werd ze kreeg hodskin een lymfklierkanker . Ik was er voor haar zoals alles ik was er voor iedereen .Ik was er en niemand, die wat aan mijn gezin moest peuteren want dan werd ik woest. Ik was altijd de spil van het gezin geweest dus ook nu . Maar de doktoren dachten daar anders over .moest rust en alleen voor mijzelf zorgen en de medicatie werd opgeschroefd dan nog maar qutiapine er bij ! Dat zou het piekeren verminderen .!Hoe ik een half jaar lang s.morgens het voor elkaar heb gekregen om naar mijn dochter te gaan weet ik achteraf niet meer .maar ze had me nodig dus ! ik was er ! Wist wat het was (. Dit door baarmoeder hals kanker. In de leeftijd van 32 jaar .) Ze heeft alles goed doorstaan .Het is goed gekomen ...toen ik het los kon laten ging het met rasse schreden weer verkeerd met mij . Weer een opname en verandering van medicatie! Nog maar wat meer van dit of dat . Een zombie..voor de zoveelste keer . Mijn huisarts heeft wel eens gezegd wat ben jij een mens met doorzettingsvermogen! Maar toen. Onze dochter kreeg vit d voorgeschreven van de oncoloog want dat was een te kort waar ze toen achter kwamen . Toen ging het balletje rollen . Ze heeft zich er in verdiept en heel langzaam aan naar een tijd alles te hebben bestudeert. Viel er voor mij ook van alles op zijn plaats. Naar de huisarts en alle vit en mineralen laten testen! Uit het bloed prikken kwam een heel scenario van wat ik eigenlijk al geruime tijd te kort kwam. En ook de hoofdzaak magnesium. Vit d .en b supplementen. BEN je 30 jaar verder !! Heb veel over mijn lichaam geleerd .en slik alles wat mijn lichaam zelf te kort of geheel niet aan maakte ! Je moet het allemaal zelf uit zoeken .want de wetenschap is er wel ..maar dat brengt geen geld op hé .? De grootste nachtmerrie is voor bij . Maar niet door de medicatie. ...maar door de supplementen. Nu nog wel wat medicatie maar bij lange na niet meer zo veel . Gezonde voeding en luisteren naar mijn lichaam zijn belangrijk geworden. Onze dochters zijn helemaal in de supplementen gedoken . En voelen zich goed . Ook de kleinkinderen hadden tekorten in bepaalde mineralen. Terwijl we altijd gezond aten en eten . Maar er is geen een dokter die daar OOIT naar gekeken heeft . En de farmaceutische industrie incasseren miljarden . En dat ten koste van vele mensen !Dat was even mijn verhaal.! En inderdaad lezingen kun je er over geven en dat kan alleen maar als je ervaringsdeskundige bent. En ik heb het gevoel en de overtuiging dat het ooit de medicatie van vele ziektes gaat overtreffen ! Dat ze zien dat het o zo belangrijk is dat ze eerst daar na kijken . Door het simpele afname van een buisje bloed en het onderzoek ! Wij hebben ook menig persoon al kunnen helpen hier mee ! Ik ben blij dat het langzaam aan die kant op gaat . Ik zal het niet meer mee . maken maar over tientallen jaren zal dat de eerte vereiste zijn waar naar gekeken wordt ! Met dank aan mensen zoals jij en ik . Vriendelijke groet kitty