Hoe leef je een leven vol met Leven zonder spijt achteraf?

Dit is zo wat ik op dit moment voel, maar ik vind het moeilijk om het vorm te gaan geven. Misschien dat dit stukje een aantal keer goed doorlezen me de goeie weg op helpt...

Wat prachtig en herkenbaar geschreven. Na 30 jaar in een woon-en zorgcentrum te hebben gewerkt en daar nog steeds werk, heb ik dezelfde inzichten als jij mogen ervaren. Inzien dat het leven tijdelijk is en gegeven, doet je idd realiseren dat je zo dankbaar mag zijn met elke nieuwe dag die je in gezondheid en met je dierbaren mag beleven.

Beste Marjolein, Allereerst natuurlijk gecondoleerd met het verlies van je moeder! Dat zijn inderdaad momenten waarop je weer even echt stilstaat bij het leven en wat is nu werkelijk belangrijk. Heel herkenbaar. Bedankt voor je inspirerende woorden hierboven. Het helpt mij om me weer te realiseren dat ik mij echt wil focussen op een gezonde en vreugdevolle toekomst en het NU. De levensles van mijn vader (helaas ook overleden), was echt te genieten van alle momenten. vriendelijke groet, Edith

Licht, Lucht en Liefde bij het verwerken van het overgaan van je moeder✨🌈💖

Beste Marjolein, Liefs! En wat herken ik jouw gedachtes....Mijn moeder is nieuwjaarsdag overleden!...

Leef met passie zonder remming, vastberaden, eigenwijs. Geluk is niet je eindbestemming Maar de som van heel je reis.

Dank je wel voor deze eyeopener,je hebt bij mij een paar dingen duidelijk wakker geschud,we weten het wel,maarsoms is er een push nodig van buiten om weer te beseffen en stappen te gaan zetten,nogmaals mijn dank.

Heel mooi, en oh zo waar. Leefde maar meer mensen zo, er moet jammer genoeg altijd iets gebeuren voordat je je dat bewust bent

Dit is heel herkenbaar en iets waar ik op dit moment ook mee bezig ben in mijn hoofd. Ik heb zoveel plannen die graag verwezenlijkt zie worden. Door jou artikel geeft me dit een extra boost om door te gaan :) Dank je wel!

Dank voor het delen van je ervaringen en inzichten en 'schop onder de kont' om authentiek te gaan leven en de kostbare levenstijd die me is gegund, ten volle te benutten. Mooi vind ik om in dat proces mild te zijn naar mezelf en ook de jachtige, onbezonnen en onbewuste momenten die er zijn, deel te laten uitmaken van mijn unieke levensreis....

Beste Marjolein, ik leef met je mee, en wil je van harte condoleren met het verlies van je moeder, ik begrijp dat het voor haar ook echt genoeg geweest is, dat maakt afscheid nemen wellicht makkelijker, je wilt niet dat ze nog langer moet lijden, maar met het gemis moet je zeker ook dealen. Bedankt voor je mooi blog. Het is goed om stil te staan bij wat je wilt en onderweg te zijn naar een volgend doel, dat kan ik van harte onderschrijven! Evenals het volgen van je hart, ook zo belangrijk! Ik wens je alle goeds toe! Warme groet, Ine.

Dank je heel hartelijk voor je artikel. Gecondoleerd ook met het verlies van je moeder. Toeval bestaat niet. Vandaag heb ik met mijn coach over precies dezelfde thema's gebroken. ik ben te streng voor mezelf. Mag met veel meer mildheid naar mezelf kijken. Marjolein, het doet me heel goed om dit nu zwart op wit te zien staan. Veel dank. Ik ga verder op mijn weg . Met moed en steeds meer mildheid. Hartelijk groet.

Heel veel sterkte Marjolein. Meer dan waarschijnlijk zeg je: het is goed zo, ze heeft rust. Missen ga je haar zeker, geen woensdagmiddagen meer aan haar bed zitten, dat zul je missen in het begin. Mooi dat je ondanks je drukke werkzaamheden, daar de tijd voor hebt vrijgemaakt. Zal een goed gevoel geven als je daarop terug kijkt.

Bij deze wil ik je condoleren met het overlijden van je moeder, al is het voor haar beter, het is toch je moeder. Wens jou veel sterkte toe. Groetjes Diny

Hoi Marjolein, Allereerst gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Ik wens je veel energie toe. En ten tweede: heel erg bedankt voor je mooie blog. Je verschijnt telkens weer in mijn inbox en daar ben ik erg blij mee. Elke keer breng je mij weer een nieuw inzicht of zorg je voor herkenning of een glimlach. Bedankt hiervoor. Lieve groet, Jessie

Van harte gecondoleerd met het verlies van je moeder. Ook al kun je er vrede mee hebben toch ga je je realiseren dat deze tijd nooit meer terugkomt. De moeder die jou het leven heeft gegeven. De moeder die ook jouw basis is. Mede dank zij haar en de mensen om je heen leid je nu het leven dat je leeft. Ik vind het fantastisch wat je allemaal bereikt hebt; je gaat een mooie weg. Dank je wel voor het delen hierin. Harte groet, Agaath

Marjolein, Gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Ik wens je/jullie veel liefde, sterkte & kracht toe. Wederom 'n artikel met mooie tips & inzichten ... bedankt! Liefs & 'n dikke knuffel

Beste Marjolein, Gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Het is de eerste keer dat ik op je blogs reageer. De reden is simpel: ik zit bij het lezen van je blogs meestal te knikken van hmm, waar, en waar en helemaal waar. Ik heb er niets aan toe te voegen of op aan te merken. Gewoon helemaal mee eens. Vandaag wil ik je alleen condoleren en sterkte wensen met de onvermijdelijke nasleep. Een hartelijke groet, Michelle

Gecondoleerd Marjolein. Mooi artikel. En ik geloof ook niet in spijt!

Lieve Marjolein, Wat een prachtig verhaal. Ik was er even stil van. Dit inzicht en de moed om het stuur om te gooien gun je iedereen. Dank je wel. Dorien

Lieve Marjolein, Wil als eerste condoleren met het verlies van je moeder, bedankt voor je waardevolle artikelen .

Lieve Marjolein, Gecondoleerd met het verlies van jouw moeder, ik wens jou heel veel sterkte de komende tijd! Wat fijn dat ze rustig is ingeslapen dat gun je iedereen! Ik hoop van harte dat je het een plekje kunt geven in je hart. Hartelijke groeten Agnes

Lieve Marjolein, Veel sterkte toegewenst met het verlies van je moeder. Ook ik heb een aantal jaren geleden het roer omgegooid. Door jou ben ik 2 naar geleden met een nieuw voedingspatroon begonnen. Ik voel me sinsdien veel beter en heb nieuwe energie. Ben dan wel 60, maar voel me super. Lieve groet, Willy.

Mooie woorden, mooi verhaal. Het leven draait om leren en groeien. Ik zit even iets minder lekker in mijn vel en dit artikel geeft mij weer moed om echt mijn hart te volgen. Dank, Marjolein. En (ik mailde je al), veel sterkte.

Beste Marjolein, een mooi artikel wat je schrijft, en zeker heel belangrijk om vanuit je hart alles te voelen en vandaaruit te handelen.Ik wens je heel veel sterkte toe voor de komende tijd, en vooral heel veel geluk en een goede gezondheid voor jou en je naasten, lieve groet Jeanne.

Marjolein, gecondoleerd met het verlies van je moeder. Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dicht doen en verpakken in goede gedachten ter herinnering. Dank je wel voor dit waardevolle artikel. Tineke

Allereerst gecondoleerd. Ook al was je moeder al lang niet meer de moeder die je kende en een actieve vrouw was (neem ik aan), het blijft je moeder en als die wegvalt is dat een groot verlies. Ik verloor mijn moeder ruim een jaar geleden. Onverwacht maar ik denk op tijd, want er waren de tijd ervoor kwalen asn het licht gekomen die haar erg hadden belemmerd in haar functioneren. Wat ik van haar geleerd heb: je bent nooit te oud om te leren en jezelf te ontwikkelen. Toen mijn broers en ik op de middelbare school zaten is ze gaan werken en een opleiding gaan volgen; eerst mbo toen hbo. En zo ging ze door met werk en vrijwilligerswerk en allerlei cursussen die zij leuk vond. De spil van de familie, die, als ze iets niet snapte van wat de kleinkinderen vertelden, het op ging zoeken zodat ze de volgende keer ze kon volgen. Ik heb veel van haar geleerd en probeer het zo goed mogelijk na te volgen. Volg je hart en stel je open voor anderen (een van haar motto's) streef ik nu zo veel mogelijk na. Ik ben er nog niet, maar kom er wel. Een bijbeltekst gekozen door mijn vader las ik op haar begrafenis: "een sterke vrouw, wie zal haar vinden". Dat wil ik ook zijn. Jouw mailtjes geven me steeds dat zetje.

Prachtig, het beschrijft precies waar ik sinds een goed jaar mee bezig ben.. Dank je wel

Dankjewel voor het delen van jouw ontroerende en krachtige verhaal Marjolein. En recht uit mijn hart stuur ik je mijn medeleven met het afscheid dat je van je moeder hebt genomen. Het sterkt me als ik lees hoe je de weg van je hart volgt. Zo mooi en herkenbaar ook; die doelen die onderweg nogal eens veranderen... Het bemoedigt me dat een groeiend aantal mensen de koers verlegt naar voluit leven. Ieder op zijn of haar eigen-wijze manier. Dat levert zoveel moois op! Fantastisch hoe jij dit doet en hoe je daarmee het leven van zoveel andere vrouwen (en vast ook mannen) verrijkt. Dankjewel! Veel warms van Lucy

Hoi Marjolein gecondoleerd ten eerste dankjewel dat je dit alles met ons wil delen elke keer weer ben ik ontroerd. Ik herken er zoveel in en ben nu ook het pad in geslagen net als jij zes jaar geleden alleen met het voordeel dat ik jouw handvaten kan gebruiken dankje groetjes anneke

Beste Marjolein, ik lees met interesse je verhalen. Veel is herkenbaar en helpt me mijn weg te vinden. Misschien heb je zelf iets aan de volgende boekentip : Natuur werkt. Van Judith Zadokos en Tini van de Wetering. Je wens om je verder te ontwikkelen en meer in de natuur te zijn kun je vanuit hun gedachtengoed mooi combineren! Hoop dat je er iets aan hebt. Hartelijke groet, Margreet

Dank je voor het delen van je inzicht in Leven, geeft goede stof tot nadenken en doen.

Lieve Marjolein . allereerst gecondoleerd met het heengaan van je moeder.Hoe oud moeders. ook worden, er ontstaat voor mijn gevoel een grote leegte voor haar kinderen . Ik vond het een hartverwarmend verhaal . Bovendien , zoals uit je verhaal blijkt, ga je anders in het leven staan. Ik wens je kracht en wijsheid nu en later, want dat gemis kan toch nog regelmatig gevoeld worden , weet ik uit ervaring. Een goede week Sterkte Ineke Monster

Beste Marjolein, Gecondoleerd met de dood van je moeder. Zelf zijn mijn beide ouders dood. Er breekt dan echt een andere fase in je leven aan heb ik gemerkt. bij jou is dat al begonnen toen je moeder werd opgenomen in het verpleegtehuis. Knap hoor dat je op verschillende manieren naar deze situatie hebt weten te kijken. Je bent kwetsbaar en sterk tegelijkertijd groetjes, Lisette

Ja Marjolein, allereerst gecondoleerd met het verlies van je moeder. Wat moet ik hier op zeggen. Nee ik heb geen spijt van m'n 67 jaar leven... Wel met wat er allemaal op m'n pad is gekomen. 44 jaar getrouwd met de liefste man, pas nu 3 jaar later nadat hij is overleden besef ik hoe geweldig hij was. Na het verlies van ons bij de geboorte overleden baby en daarna de geboorte van ons dubbel gehandicapte meisje, was hij er altijd, nooit mopperend, zelfs een andere baan gezocht om meer thuis te zijn...en ik....ik heb het gewoon gevonden. Daar heb ik wel spijt van, dat ik niet echt heb gezegd hoe geweldig hij was. We konden goed samen praten, maar ook toen mijn man de laatste fase inging is dat er op de een of andere manier niet van gekomen. Nu ik zelf ook kanker heb, weet ik pas wat hij echt heeft doorgemaakt. Ik was er voor hem maar nu begrijp ik het pas... Aan de andere kant, mijn leven overziend, stonden we optimistisch in het leven, ondanks onze zorgen voor onze dochter. Juist nu ik alleen ben, en regelmatig mij niet lekker voel door alle medicijnen, ga ik meer nadenken over deze levenszaken. Toen bij mij de kanker werd geconstateerd, borstkanker met uitzaaiing in mijn longen stort je wereld in, vooral nadat werd gezegd dat ik zeker geen jaar meer te leven had. Ik ben nu 2 1/2 jaar verder en zeker nog niet levensmoe. Vandaar dat ik mij deze week heb ingeschreven. Wat mijn dochter betreft, ze zou hooguit 14 jaar worden; volgende week wordt ze 37 jaar! Rolstoelgebonden, niet kunnen praten,woont al jaren in een instelling maar wat een doorzetter, om trots op te zijn.ik ben trots op mijn beide dochters, zo verschillend maar me allebei even lief. Dit kwam zomaar in mij op naar aanleiding van jouw vraag.

Lieve Marjolein, gecondoleerd met het verlies van je moeder. Ik wens je toe dat de mooie herinneringen je zullen troosten. Ik wil je ook bedanken voor al je interessante, deskundige, wijze, leuke mails iedere week. Het ga je goed.

Dank je wel voor het delen van je verhaal. Hoe goed om jezelf af te vragen- leid ik het leven wat ik wil leven? Inspirerend om dit van je te lezen.

Gecondoleerd met het overlijden van je moeder.

Bedankt voor zoveel wijsheid

Mooier als dit kun je het niet verwoorden , zo is het precies

Wat liefdevol dat je je moeder zo lang elke woensdag hebt bezocht. Ik hoop dat je troost kunt vinden dat ze heel rustig is ingeslapen. Sterkte de komende tijd.

Dank je Marjolein, het leek net of je dit bericht speciaal aan mij persoonlijk had gestuurd op het moment dat ik niet zo lekker in mijn vel zit. Heel herkenbaar allemaal alleen kan ik me niet voorstellen dat ik op mijn 66 ste nog zoveel kansen heb. Ik ga hem delen zodat anderen er misschien iets mee kunnen, groet Karla

Dag Marjolein, Je geeft me weer een zetje in de goede richting. Dank!

Ik vind het zo fijn dat je deze inzichten met ons wilt delen.

Mooi geschreven. Zeer herkenbaar. Veel liefs en kracht om het verlies van je moeder te verwerken. Gecondoleerd.

Wat een mooi bericht, Marjolein. Ik ben inmiddels 65, gezonder en fitter dan ooit. Mijn nieuwe doelen zijn om een heel goede relatie op te bouwen met mijn kleinzon ( 1 jaar oud), weer blokfluit te spelen (waar ik als kind een hekel aan had; maar nu geeft mijn lieve oudere zus blokfluitles aan mij) en vooral heel goed voor mezelf te zorgen.

Marjolein, gecondoleerd met het verlies van je moeder. Ik wens je een mooi afscheid. Een heel herkenbaar stuk, belangrijk om zo eens even na te denken over de kansen die we krijgen in het leven en die te benutten. Goed dat je dat beschrijft. Liefs Fiep Vreugdenhil

Dag Marjolein, Gecondoleerd met het verlies van je moeder. Knap dat je dan juist nu al zo'n moment van reflectie kunt beschrijven. Sterkte!

Geboeid het stuk gelezen ! Denk dat inkook het boek ga kopen! Sterkte met het verwerken van het verlies van je moeder!!

Lieve Marjolein, van harte gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Veel sterkte met het verlies! Hartelijke groeten, Dorien

Dag Marjolein, Van harte gecondoleerd met het verlies van je moeder. Ik vind het verhaal dat je hierboven schrijft heel goed. Vaak besef je achteraf pas dat je een "verkeerde" keuze hebt gemaakt, maar dat was toen, hoe je toen tegen de dingen aankeek en hoe "wijs" je geworden was. Ik wens je veel sterkte.

Gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Ook ik heb ruim 5 jaar naast mijn moeder gezeten, die als gevolg van dementie steeds minder kon. Vorig jaar juni is zij overleden. Ik herken het gevoel dat j richting wilt geven aan je eigen toekomst. Ik probeer te leven vanuit mijn eigen regie, en merk dat ik zo ook meer voor mijn omgeving kan betekenen dan wanneer ik de ander de regie laat! Heel herkenbaar, en verrijkend!

Allereerst wederom een mooi artikel. Inderdaad is het erg belangrijk dat je naar je hart luistert voordat het te laat is. Dat je kunt terugkijken op iets unieks, alleen van jou! Uiteindelijk is iedereen uniek en iedereen kan iets moois neerzetten. Zelfs weer opnieuw beginnen als je meer dan 60 lentes jong bent, zoals ik. Mijn passie in de wereld zetten, nu als bio-energy therapeute; een nieuwe website en een nieuwe praktijk. Een van mijn vele passies trouwens. Schroom niet...Doen !! Dat maakt je gelukkig en met dat geluksgevoel blijf je langer leven!

Ik heb 3 weken geleden mijn moeder verloren doordat zij een hersenbloeding kreeg.ik heb haar de laatste 2 jaar verzorgd. Ik voel me heel leeg en moe nu. Ook ik heb al een keer een burnout gehad en ben bang nu terug te vallen. Ik ben nu begonnen met yogalessen te nemen en zoekende hoe ik hier het beste doorheen kom.

Net na een begrafenis ontving ik Uw mail met het bericht van overlijden van Uw moeder. Uw reaktie en gedachten waren prachtig. Zeer waardevol. Daar kun je wat mee. Ga ik zeker delen. Dank!

Dankjewel voor dit mooi en inspirerend verhaal.

Dit artikel raakt mij recht in het hart. Prachtig!

Heel herkenbaar, vooral het stuk over geen spijt. Spijt is het oneens zijn met je eigen keuzes. Op het moment dat je die maakte , leek dat het beste. Dat later blijkt dat een andere keuze misschien "beter" (lees vooral: minder gecompliceerd) zou zijn, wil niet zeggen dat je er als mens beter van zou zijn geworden. Keuzes van toen, maken wie je nu bent en hoe je verder in he leven staat. Dus ALTIJD waardevol en niet iets om spijt van te hebben... Zonde van je positieve energie!

Hallo Marjolein, Ik volg je nu al enkele jaren. Omdat je me telkens weer inspireerd..omdat ik me verbonden voel met jouw op vele manieren..omdat ik ook energiek en vitaal oud hoop te worden... Dit is voor mij je mooiste ongetwijfeld je mooiste blog. Ook ik zie mijn ouders 'oud' worden: hulpelozer, angstiger, vergeetachtiger, brozer,... En daarbij ook voel ik heel intens en bewust de 'eindigheid' van dit leven. Dat maakt verschillende gevoelens bij mij los. Iets van : no time to waist Ook ik heb vele blunders gemaakt: na een 'overbeschermde' jeugd, jong getrouwd, enkele jaren later kreeg ik 2 zonen: het kon allemaal niet snel genoeg gaan. Maar de na enkele jaren besefte ik dat ik te jong getrouwd was, ik voelde alleen nog vriendschap...vvor mij niet genoeg. Ik wou iets meer, er moest toch meer zijn?? Dus na 10 jaar huwelijk, gingen we als beste maatjes uit elkaar. Een scheiding met veel respect en genegenheid voor elkaar, maar we gingen onze eigen weg. En toen begon het: mijn zoeken naar de ware liefde is een ware lijdensweg geweest van relaties, teleurstellingen, diep verdriet...de ene bleek een alcoholieker, de andere een gokverslaafde, nog een zelfmoordpoging bij een andere, en als top of the bill: de wolf in schapevacht die mij financieel en emotioneel volledig onderuit, mij geestelijk en lichamelijk mishandelde, waardoor ik uiteindelijk zelfs mijn eigen huis ontvluchtte en bij mijn ouders introk. Eerst was ik een wrak, maar langzaam kreeg ik terug de kracht om verder te gaan en stap voor stap mijn leven terug op te bouwen. Sterker en rijker..en ik vergaf ze allemaal wat ze mij aandeden Dat is de echte kracht denk ik, het verschil tussen 'leven' en 'overleven' Kunnen vergeven, zowel aan jezelf als aan diegene die je zoveel leed heeft aangedaan. Leren begrijpen dat mensen fouten maken..woede toelaten, maar die woede gebruiken om er iets positiefs mee op te bouwen in plaats van verbittering en haat . Dat is mijn geluk geweest. Heb steeds de brokstukken opgeraapt en ben van daaruit begonnen om verder te bouwen. Leerde uit mijn fouten. Zo ben ik uiteindelijk mijn ware liefde tegengekomen. Vanaf toen is werd alles zoveel mooier, rijker en dieper geworden! Eindelijk had ik gevonden waar ik zo naar verlangde: iemand die mij begrijpt, die mij aanvult waar ik tekortschiet en die mij laat groeien, die het beste in mij naar bovenhaalt en van mij een beter mens maakt. Intussen heb ik een eigen privé wellnesscenter en B&B Rij ik met een 'grote schoolbus' en heb mijn leven echt wel op orde. Toch is dat weer niet genoeg. Blijft de drang om anderen te helpen. Ik moet gewoon iets meer doen, iets gaan betekenen in het leven van anderen.ik wil mijn levenservaring aanwenden om anderen te steunen. Daarom ga ik nu vrijwilligerswerk doen in een vluchthuis waar vrouwen zitten die ook op hun laatste krachten gevlucht zijn en hopen op een nieuwe toekomst. Dat wordt mijn volgende uitdaging. Vele vrouwen van mijn leeftijd voelen zich nutteloos en overbodig. De kinderen, waar we voor gekozen hebben en jarenlang vol liefde en toewijding voor zorgde , vormden ons levensdoel. Maar...als ze volwassen zijn en op eigen benen staan,,blijft er vaak een grote leegte achter. Vooral voor alleenstaande moeders is dit vaak een heel eenzame periode. Dan is het tijd om nieuwe doelen te zoeken, voor jezelf. Het leven verandert in elke fase. En telkens is het angstig, om dit te ervaren. Maar tegelijkertijd ook boeiend...en gelukkig zijn in dit leven, is hiermee leren omgaan. Keuzes maken, en hoe ouder we worden, hoe kleiner de keuzes, maar hoe rijker je vanbinnen bent door al je ervaringen. Dat is de kracht van het ouder worden. En die kracht heb jij ook, dat is wat ons allemaal zo verbonden maakt met elkaar, dus..doe vooral verder met wat je doet:' goe bezig' zeggen ze bij ons !

Beste Marjolein, een dikke maand geleden heb ikzelf ook mijn moeder verloren. Ze is na jarenlang niet goed te been te zijn, na een lang aftakelingsproces ingeslapen. Ik had beetje bij beetje afscheid van haar genomen. Ze heeft nu eindelijk haar rust gevonden, ik voel dat ze over mij waakt. Ik voel me ook sterker sinds ze er niet meer is, precies of ze me bijstaat in alles wat ik doe. Ik ben ook tot het besef gekomen dat we nog meer ons hart moeten volgen, want zoals je zo mooi schrijft : "De dood brengt ons dichter bij het leven". Ik ben ook van plan om meer mijn hart te volgen, maar weet niet hoe precies te beginnen. Ik zou mijn leven drastisch willen omgooien, ik wil kunnen terugkijken op een leven waar ik inderdaad geen spijt van heb. Ik wil dan ook ieder moment van mijn leven waardevol benutten. In de wereld wordt zoveel tijd verspilt aan onbenulligheden, aan negatieve dingen, dingen die het leven zuur maken. Mensen zijn soms zo gefrustreerd en lopen zichzelf voorbij, terwijl het geluk diep binnenin hen verscholen ligt, terwijl ze het in de wereld buiten hen zoeken waar ze het nooit zullen kunnen vinden.

Gecondoleerd met het verlies van jouw moeder. Het verging mij ongeveer hetzelfde. Jij verwoordde het heel mooi. Dank je wel.

Ik ben dan nog 'lang' niet 40+, ik ben 26, maar toch is het erg herkenbaar wat ik hier lees. Zelf aan het roer van je leven staan. Ik heb me vaak zo erg laten leiden door anderen, zodat ik amper nog aan mezelf toe kwam. Altijd maar denken 'wat vindt een ander van mij'. Maar nu is het tijd voor MIJ, en wat ik wil doen met mijn leven. Al weet ik dat soms nog niet helemaal in te richten, maar dat komt vanzelf. Dat stellen van doelen is een goede, dat zou ik ook meer voor mezelf moeten en willen doen.

Gecondoleerd met je moeder, Marjolein, fijn dat je dit wilde delen. Heel herkenbaar voor mij!

Mooi en inspirerend omschreven. Sterkte met het verlies van je moeder.

Dank je wel voor dit mooie bericht , marjolijn en mooi hoe je dit kan keren in iets waardevols.lieve groet Anna

Ik wens je alle steun en sterkte met het verlies van je moeder, je eigen mama. Zij iwas waar jij begon,, zij is en blijft deel van jou. Jou schrijven raakt mij dan ook. Moeder is de bakermat van ons zijn, moeder is verbondenheid zijn. Mijn moeder leeft nog, en is een vitale vrouw. Los van schilklier die te snel werkt, haar moeite met sociale contacten en haar moeite met eenzaamheid leeft ze dapper haar leven, zorgt er voor dat ze onder de mensen komt, senioren gym, kerk, helpen met tuinieren in het plaatselijke parkje met haar 81! Ik ben trots op haar, ze mag sociaal dan niet uitblinken, ze gaat het wel aan, ze zorgt goed voorzichtig zelf, 3/4 uur wandelen per dag, Holland in beweging, biologisch eten. Geen ongezonde dingen. Ze heeft mij veel geleerd, ook al worstel ik wel met de complexiteit van omgaan met haar, ik heb diepe respect voor haar. Ze is al sinds 1977 weduwe, ze gaat door. Ik ben wel bezig met de toekomst, om mijzelf te sterken voor dat wat komen gaat. Jij hebt zojuist een deel van jezelf los moeten laten en ook ik ga dit ooit onder ogen zien en zal mij moeder los moeten laten, Ik heb bij het verlies van dierbaren de voor mij troostende, misschien ietwat kinderlijke gedachte dat degene die ik los heb moeten laten een sterretje hebben gekregen, een kijkvenstertje van waar achter diegene naar mij kan kijken, zodat ik diegene toch nog heel dicht bij mij heb. Wie kan je er wat mee, mij bied het troost en geeft het mij vertrouwen in dat wat het einde is. En ja, ik lees jou woorden in de vroege ochtend, een van de vele ochtenden waarvan ik voor dag en dauw wakker ben en niet meer de slaap kan vatten. Jou woorden ' had ik de moed maar om mijn gevoelens uit te spreken' raken mij diep. Ik kan ze niet overbrengen naar de man met wie ik getrouw ben en al zolang mee samen ben. De man met wie ik onze mooie dochter deel. We praten niet meer, we leven langs elkaar. Ik hoop de moed te vinden het gesprek aan te gaan. De zorgen uit te spreken die ik al zolang voor mij uit schuif. Jou schrijven ervaar ik als steun, en het komt als geroepen. Ik heb er veel moed voor nodig, mijn man is verbaal heel sterk. Ik ga er voor, je hebt mij geïnspireerd! ik denk zelf ook regelmatig, ik wil niet als ik 80 ben en over mijn schouder terug kijk dan moet constateren

dit bericht komt op het juiste moment op mijn levenspad ,ben je er erg dankbaar voor het opende mijn ogen en daarmee kan ik mijn zorgen en schuldgevoelens een plaats geven dank je wel

Dit had ik nu net even nodig! Dank je wel voor het delen van je verhaal. Erg inspirerend!

Mooi verwoord, fijn om weer even in te zien wat echt belangrijk is.

Gecondoleerd, sterkte, dank je wel voor het delen en je mooie blog.

Van harte gecondoleerd met het verlies van je moeder. Uit erbpvaring weet ik dat dat veel met je doet. Je hebt prachtig geschreven over je kwetsbare moeder en wat dat gevolgen heeft voor je eigen toekomst als kwetsbare oudere en de plannen die je mag maken in het leven. Mijn moeder heeft me ook meegegeven dat hoe verdrietig de eerste tijd in het tehuis ook was dat je dat ook kunt verdragen en toch ook weer kunt genieten van kleine dingen. Daar ben ik haar dankbaar voor.

Mooi levensverhaal Eva! Dankjewel! En gecondoleerd met t verlies van je moeder.

Dank je wel voor je reminder om zo in het leven te staan, ik vergeet het soms.

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je moeder. Dapper zoals je alles neemt zoals het is en aan je doelen blijft werken, met nog een knipoog naar onszelf dat we niet perfect hoeven zijn! Zeker een duwtje in de rug om niet op te geven, dank hiervoor!

Beste Marjolein, jou artikel lezen is thuis komen voor mij. Ook ik ben na het ziekteproces en overlijden van mijn moeder tot het besef gekomen dat ik niet geheel het leven leid wat ik wil. Veel te vaak over mijn grenzen gegaan en altijd eerst voor andere bezig zijn en tevreden houden ipv mezelf. Nu ben ik zover dat ik eerst voor mezelf zorg en dan pas voor een ander en kijk goed naar waar ik mijn energie in steek. Best wel zwaar maar voelt goed, zo leer je ook mensen op een andere manier kennen en merk je wie je echte vrienden zijn. Zachtjes aan komt de rust terug en dit voelt heerlijk. Warme groet Jolanda

Hallo Marjolein, Ik vond het echt een prachtig artikel over hoe je aan het bed van je moeder een wake up call kreeg. In mijn praktijk werk ik met dezelfde ingrediënten, met name het stuur in eigen handen nemen, en jezelf doelen stellen, en... ook werkelijk in actie komen. Mag ik jouw verhaal gebruiken om dat nog maar weer eens duidelijk te maken aan mensen? Hartelijke groet, Monique van Loon

Dag Marjolein, Ik wil je allereerst condoleren met het overlijden van je moeder en tegelijkertijd bedanken voor het mooie stuk dat je n.a.hiervan hebt gedeeld met ons. Ook al 'weet ik deze dingen wel', het is fijn om er nog eens zo duidelijk over te kunnen lezen, zoals in jouw stuk. Het zet toch weer opnieuw aan het denken. Erg mooi vind ik wat je zegt over : het niet hoeven hebben van spijt, het stimuleert om inderdaad vooruit te kijken naar wat zou ik nu nog graag willen en wat is echt belangrijk voor mij. Nogmaals dank je wel Marjolein. Met hartelijke groet , Magda

Marjolein, gecondoleerd met je moeder! Wat een mooi stuk Heb.je geschreven. Heel herkenbaar allemaal. .....Ook ik zit in die processen. Mijn moeder ook 5.5 jaar geleden hetzelfde overkomen. Met jaar gaat het nog redelijk alhoewel gehandicapt. Ook ik ben in gaan zien dat ik niet goed bezig was en na heel veel persoonlijke ellende op lichamelijk en geestelijk vlak ben ik weer op mijn eigen weg beland en heb het stuur weer beet. Het is nog niet helemaal duidelijk welke richting het op gaat maar dit jaar komt er duidelijkheid. Ik wordt geholpen . Dank je. Prettig weekend.

Dag Marjolein, mijn oprechte medeleven met het overlijden van je moeder. Het is een hoofdstuk dat je moet afsluiten in je leven. Het gemis blijft. Dank voor je gedachten die je hebt willen delen, ik zal ze meenemen en overdenken. Hartelijke groet, Meta

Hallo Marjolein, wat een mooi artikel weer! Herkenbaar. Heb altijd moeite om mild naar mezelf te kijken. Iets om over na te denken... Heel veel sterkte met het verlies van je moeder! Groetjes Wilma

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je moeder. Ondanks dat het'haar tijd' was, is het wel je móeder waar je afscheid van moet nemen. Wat heb je prachtig verwoord wat de bezoekjes aan haar je hebben gebracht. Ik wens je sterkte en blijf vol interesse je blog volgen.

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je moeder. Mijn moeder is begin vorig jaar overleden en dat heeft mijn leven compleet veranderd. Zij ging voor alles dat zat er al vroeg bij mij in. Wat ik wilde deed er niet toe en dat is tot het laatste toe zo gebleven. Ben nu bezig samen met mijn partner een goede weg te zoeken maar als je zolang eigenlijk voor een ander hebt geleefd is dat best moeilijk. Ik heb wel geleerd dat ik alles heb gedaan wat ik kon doen en heb gelukkig ook geen schuldgevoel t.o.v. haar. Ik ben iemand die zich heel snel de schuld van alles geeft en daarom ben ik blij dat ik dat niet heb wat mijn moeder betreft. Veel sterkte. Gerry.

Marjolein, je bent een enorme inspiratiebron voor mij. Heel vaak deel ik jou artikelen op faceboek. Maar ook jouw recepeten deel ik met mijn clienten. Dank je wel. Groet Magda

Mooi Marjolein om te lezen hoe je op zoek bent naar je eigen waarheden. Je eerlijkheid raakt me. Dank je wel voor het delen van dit en al het andere. Ik vind jou een mens die de wereld een stukje mooier maakt. Je draagt op een gulle manier werkelijk wat bij!!!! En sterkte en verbondenheid toegewenst in het afscheid nemen van je moeder. Hartelijke groet van Fijke

Marjolein, heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van je moeder. Voor haar is het waarschijnlijk een opluchting. Ik heb mijn eigen dood in de ogen gekeken. Het was 1 minuut voor twaalf. Dan gebeurt er veel. Een van die dingen was, dat als ik zou gaan, laat ik dan nog dingen achter die ik liever uitspreek. Kan ik nog dingen "de wereld uithelpen". Je kunt dingen na iemands dood niet meer uitpraten, maar degene die sterft kan dat ook niet meer. Mij ging het om sterven met zo min mogelijk bagage.

Marjolein, Van harte gecondoleerd met het verlies van je moeder. Je artikel is me uit het hart gegrepen. Het verlies van een dierbare is hoe dan ook een grote verandering in ons leven. Goed om dan stil te staan bij hoe je zelf verder wilt om je leven tot het einde toe zinvol te (be)leven. In liefde voor jezelf en anderen. Alle goeds gewenst! Hanneke

Dank voor je mooie artikel. Je raakt en inspireert me! Sterkte met het verlies van je moeder.

ik vind dit geweldig inspirerend dank je wel.

Toen ik een jaar of 18 was belandde ik in een diepe crisis. Mijn moeder stopte met leven toen ik 14 was en mijn eerste grote liefde deed hetzelfde toen ik 18 was. Daarna gingen nog drie dierbaren binnen drie jaar naar de 'andere kant'. Ik werd depressief en bang tot op mijn bot. Ik bedacht dat al die dode mensen mijn schuld waren, ik benoemde mezelf tot het noodlot. Ik was in die jaren zo bang dat ik me nauwelijks staande kon houden. Ik dronk zoveel wijn als ik op kon en rookte me suf aan joints. In dat dieptepunt wist ik een ding heel zeker: ik ging NIET dood! Dus worstelde ik door. Ik werd geholpen al was ik nog niet bewust open voor de spirituele wereld. Ik ging Chinese Geneeskunde studeren en leerde over existentiële angst. Ik las Kafka en viel op mijn knieën toen ik las dat hij geloofde in het licht aan het einde van de tunnel. Ik ging in therapie en leerde dat mijn schuldgevoel mijn manier was om te begrijpen wat er was gebeurd, een kinderlijke manier om grip te krijgen op de situatie. Ik begon te voelen. Ik begon iets heel sterk te voelen en het zal mijn drijfveer zijn voor altijd: ik BEN het leven, ik BEN liefde. En toen begon mijn weg uit de crisis. Nu ben ik 45 en ik ben getrouwd met mijn tweede grote liefde. Ik heb twee zoontjes. Ik werk bij de politie en ben altijd bezig met bewustzijnsontwikkeling. Het leven groeit en groeit in me, iedere dag weer. Mijn dieptepunt heeft me inspiratie opgeleverd voor nog 60 jaar of meer. Het leven is Goddelijk en wij zijn dat ook. Alle goeds! Else Wind-Fransen

Fijn dat je de beleving van t sterven van jouw moeder in openheid met ons deelt.

Heel mooi je ervaring te lezen, het motiveert!!!

Lieve Marjolein, Vanmorgen tijdens een strand wandeling besefte ik dat ik mijn hele leven al bepaalde verwachtingen heb, maar nooit ten volle zelf aan de verwezenlijking van die verwachtingen gewerkt heb. Steeds verwachtte ik onbewust dat iets of iemand dat voor mij zou opknappen. Best een besef op je 66e! En bij mijn thuiskomst lees ik jou mail. Ik denk dat het universum mij een zetje wil geven! Dank je wel, lieve groet Clara

Sterkte met het verlies Marjolein. Ons vermogen te leren is onmetelijk groot en een levenslange gift. Fijn je blog te lezen, bedankt voor het delen.

Beste Marjolein, Gecondoleerd met het verlies van je moeder. Heel dapper en waar wat je daarover schrijft. Hoewel ik elke week je mail lees is het niet mijn gewoonte om te reageren, maar in dit geval wil ik je toch mijn medeleven laten blijken en je veel sterkte wensen de komende tijd. Warme groet Margaret

Gecondoleerd met je moeder. En sterkte met het leven zonder haar. En bedankt voor je mooie stuk. Je bent een inspirerende vrouw.

Dag Marjolein, Innige deelneming met het verlies van je moeder. Ik vind hetgeen je schrijft in dit artikel heel wijs. Warme groeten, Marleen

Dank voor deze bijdrage. Ik worstel al drie jaar met groot verdriet dat alles overschaduwt. Dan kom je er niet (alleen) met bovenstaande vijf regels, weet ik nu.

marjolein, gecondoleerd met het verlies van je moeder. Deze overdenking komt voor mij precies op tijd, want een goede vriendin van mij, 64 jaar, vier jaar jonger dan ik, is aan het sterven (eileiderkanker). en dat maakt me nog meer bewust dan ik altijd al was, van de eindigheid van het leven en van de kostbaarheid van het leven. Ik ben nu in Israel, bij haar, en gelukkig is hier heel goede palliatieve zorg en ook heel goede spirituele zorg. Mijn vriendin heeft haar hele leven bijzonder gezond gegeten,en veel innerlijk werk gedaan en toch heeft zij een vorm van kanker gekregen die laat werd gediagnosticeerd omdat het een pijnloze, sluipende vorm van kanker is. Wat ik herken is dat zij terugkijkend op haar leven, ook spijt heeft gehad van bepaalde keuzes, maar ja, we leren ook in het leven door verkeerde keuzes te maken..... Ze gaat nu wel door een versneld proces: eerst verbijstering en woede dat zij, die zo gezond leefde en nog geen aspirientje gebruikte, en zoveel innerlijk werk heeft gedaan, toch kanker heeft gekregen. Daarna woede, enorme boosheid, bitterheid, en nu, dankzijn de hulp van een "Soul Midwife" (een vroedvrouw die je helpt te sterven, het omgekeerde van geboren worden) langzamerhand komt tot een aanvaarden van haar dood en zelfs een nieuwsgierigheid naar het nieuwe avontuur dat haar wacht. (de spirituele kijk op het leven die men door het Joodse geloof heeft, verwacht dt de ziel ook na de dood van het lichaam blijft voortbestaan; en euthanasie is hier niet toegestaan, wel hele goed palliatieve zorg.)

Lieve Marjolein, gecondoleerd met het verlies van je moeder. Je hebt erg mooi beschreven wat er écht toe doet. Veel sterkte de komende tijd.

Lieve Marjolein, Gecondoleerd met het verlies van je moeder. Veel sterkte de komende tijd. Wij hebben pas onze (schoon)zus verloren, na een strijd van 7 maanden tegen kanker, die niet te winnen was. Ze was 4 jaar ouder dan ik. Dit heeft ook mij heel erg aan het denken gezet. Ze was zo sterk! Net wat jij zegt in je blog, "wat als mij dit op dit moment zou overkomen?" Dankje wel voor je mooie overdenkingen ze helpen ook mij om meer te gaan genieten. Lieve groet Anke

Heel mooi verwoord ....heb hetzelfde gevoel ervaren en het wat het sterkste na mijn moeders overlijden. Fijn zo een bevestiging te lezen. Groet, Ineke

Lieve Marjolein, dank je wel!!! Janita

In ieder geval bedankt voor het delen, spijt was n groot issue in mijn leven , het staat voor mij voor oordelen over jezelf, nu zie at ik me liet overdonderen , nu ik mezelf aan het ontvangen ervaar ik weer , ik sta weer in mezelf en kan weer delen . Warme groet van Marian

Marjolein, allereerst gecondoleerd en heel veel sterkte toegewenst. Ik vind dat je dit proces heel mooi in woorden beschrijft! Heel herkenbaar die gevoelens van "zit ik op de goede weg en heb ik zelf het stuur nog in handen?" Het blijft een steeds doorgaand en veranderend proces. Bedankt voor je inspirerende artikelen.

Hallo Marjolein, dank voor je mooie, ontroerende blog over de dood van je moeder en je inspiratie om voluit nu te leven. Ook mijn moeder is onlangs overleden, ook zij was net als jouw moeder 25 jaar ouder dan ik nu ben. Jouw uitnodiging nergens spijt van te hebben onderschrijf ik van harte. Je doet het altijd met wat je daar en toen wist. Het heeft geen zin om jezelf daarvoor op de kop te geven. ik realiseer me dat het erom gaat hoe ik straks blij en voldaan in mijn kist kan liggen. Een hele zoektocht en wat heerlijk om dan ouder te worden en te groeien in wat voor mij belangrijk is, in wat meer wijsheid en liefde. Veel plezier en voldoening op ieders pad!

Hallo Marjolein, gecondoleerd met je moeder. Ze kijkt naar beneden en kan trots zijn op je..... Ik droom er van eindelijk te weten wat nu mijn doelen zijn. Ik ben altijd meer bezig met het verleden en zorgen om de toekomst. Mijn doel was altijd door iedereen lief en aardig gevonden te worden en te zorgen voor... en zo een patroon te doorbreken is erg moeilijk. maar mischien is dit ook zo geplant door het universum en heb ik deze " zorg voor anderen" - taak en heb ik twee dochters met een zware rugzak gekregen omdat dit mijn opdracht voor het leven is. Ik heb geen idee wat ik eigenlijk zelf wil behalve dat mijn kinderen ooit een betere toekomst en meer geluk zullen hebben. Of is dit een procedere wat lang duurt daar achter te komen....nog 20 jaar to go ;-) Maar geef de moed niet op en probeer minder spijt te hebben en mijn 85 kg te omarmen...hartstikke bedankt voor dit mooi artikel.

Beste Marjolein, gecondoleerd met het verlies van je moeder. Voor haar een zegen om verlost te zijn van al het ongemak. Maar ze blijft je moeder....je hebt je gedachten mooi weergegeven. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Een mooie levensles! Sterkte en ga door met je reis en het delen van je ervaringen. liefs Marina

Halo Marjolein, Gecondoleerd met het heengaan van je moeder. Dank voor het mooie artikel. Heel herkenbaar! Mijn moeder is 3 maanden geleden, vrij "plotseling" overleden. Begrijp helemaal wat je aangeeft. Heb na haar begrafenis en troostdienst besloten om het leven te vieren. Ben me nu nog bewuster van het betrekkelijke en vergankelijke in dit leven. Iedere dag, gezond en wel opstaan is een groot cadeau. Wens je veel succes verder.

Lieve Marjolein, Gecondoleerd met het verlies van je moeder. herken helemaal je verhaal. allen bij mijn moeder ging ik bijna iedere dag naar haar toe, om haar te douchen en verzorgen. Door bezuinigingen werd dat niet gedaan.

Gecondoleerd Marjolein.

Lieve jij. Gecondoleerd en gefeliciteerd het is altijd bijde. Achter het stuur zoals je schrijft. Met compassie en zachtheid. Open visIer en doelen. Dankje voor je delen. Sterkte en succes groeten Jacqueline 💝

Beste Marjolein, Allereerst gecondoleerd met het verlies van je moeder. En dankjewel voor je mooie stuk over leven ,spijt hebben en zorgen dat je je als mens laat leiden door je hart en intuïtie. Dat als je je kwetbaar opstelt je verrast zult zijn door wat je als respons krijgt. Hier zullen veel mensen wat aan hebben en doen besluiten dat ze meer uit het leven kunnen halen. Zo werkt het voor mij in ieder geval. Dus nogmaals dank en veel sterkte gewenst in het rouwproces. Met warme groet, Petra

Marjolein, gecondoleerd en veel sterkte toegewenst. Bedankt voor alle inspirerende artikelen, vindt het altijd weer leuk om je mails te ontvangen.

Hallo Marjolein, mijn innige deelneming met het verlies van je moeder. Bedankt voor het mooie artikel! Ook ik geraak steeds meer en meer overtuigd van het universum :-). Liefs, Tanja

Hallo Marjolein, Gecondoleerd met het verlies van je dierbare mama. Bedankt dat je deze levens ervaring met ons hebt willen delen. Heel mooi geschreven en ook zoals altijd, leerzaam. Ik wens je sterkte en liefde toe voor de komende tijd. Joyce

Marjolein, mooi dat het verlies van je moeder, hoe verdrietig dat ook is, je ook een bijzonder inzicht mee heeft gegeven. Dit inzicht heb ik afgelopen jaar mogen krijgen, staande op de rand van burn out. Het heeft me geholpen om tijdig de verwachtingen van anderen te onderkennen en meer te kiezen wat ik wil en goed voor me is. Hou dit inzicht vast, want de ingesleten paadjes van andermans verwachtingen zijn zo gemakkelijk om af te lopen ...

Ten eerste wens ik je kracht bij het verlies van je dierbare moeder. Ik weet wat dit voor mij betekend heeft. Weer een erg mooi stuk waarin je jezelf ook bloot geeft. Dank voor je vertrouwen en dit prachtige stuk met veel leer en denk stukken.

Marjolein,wat een krachtig geschreven en empatisch artikel! Zo mooi wat je schrijft over je moeder en gecondoleerd met je verlies zo kort geleden.

Lieve Marjolein, ik leef met je mee, mijn moeder is ook aan het dement worden , maar nog net op het randje, ze wil niet naar een tehuis, ik heb geen broers en zussen en de dokter zegt dat zolag ze geen gevaar voor anderen of haarzelf is we nikks kunnen doen, alleen met een rechter en veel toestand . Het sloopt me en toch moet ik me rustig houden , want ik ben zelf niet zo gezond, het is een hele toer, maar het is toch je moeder, en ik realiseer me ook dat wanneer zij er niet meer is niemand me iets meer over vroeger kan vertellen, ze was namelijk de jongste van12, ze is heel moeilijk nu , want ze heeft wel in de gaten dat we haar graag naar een goed verzorgingtehuis willen hebben, als er wat gebeurt dan wordt het een gedwongen opname en kunnen we niet meer kiezen. Ik vind het geweldig dat ondanks je drukke leven haar elke woensdag hebt bezocht, ik wens je heel veel sterkte en kijk voor jezelf in de toekomst en doe nog veel dingen waar je van houdt.heelveel liefs Wilma

Lieve Marjolein, gecondoleerd met het overlijden van je moeder. Een nieuwe fase in je leven is gekomen, het gemis, nooit meer een gemeende knuffel aan haar kunnen geven. Maar ook een rust, dat je je niet meer af hoeft te vragen hoe ze zich zal voelen in dat tehuis. Mooi, dat je je gedachten zo openhartig met ons deelt. Dank je wel en veel sterkte de komende tijd.

gecondoleerd

Lieve Marjolein ,allereerst gecondoleerd met je moeder ,jemoeder, jeoorsprong!Mooi je art. over geen spijt hebben! Volg je op FB en bedankt voor alle goede adviezen enz.❤️