Het einde van het jaar is in zicht. Afgelopen week vroeg ik alle vrouwen die mijn wekelijkse nieuwsbrief ontvangen een paar vragen te beantwoorden. Vragen zoals wat ze in 2018 als uitdaging hebben ervaren als het gaat om hun vitaliteit en gezondheid en over welke onderwerpen ze meer zouden willen leren in 2019. Dankzij mijn grote maillijst heb ik duizenden antwoorden ontvangen. Zoveel vrouwen, zoveel antwoorden natuurlijk, toch vielen er enkele grote lijnen in te ontdekken.
Wat een vrouwenpower in 2018!
Wat me het meest opviel was dat er een enorme kracht en doorzettingsvermogen uit de antwoorden straalde. Het overgrote deel van de respondenten (75%) bleek 50 jaar of ouder te zijn maar, mijn hemel, wat een veerkracht knalde er van mijn beeldscherm toen ik de antwoorden las! Er was een vrouw die een geweldige baan vond na een slopende vechtscheiding, een ander behaalde een HBO-diploma op haar 62ste. Er zijn bosjes vrouwen die op dit moment een eigen bedrijf/praktijk aan het opstarten zijn na een moeilijke periode (ontslag, ziekte, burn-out, overlijden echtgenoot, huis afgebrand). Sommigen zetten alcohol de deur uit, anderen (na tientallen jaren frustratie) de weegschaal en weer anderen hun narcistische echtgenoot. Depressies werden overwonnen met hardlopen en diep verdriet met een wandeltocht naar Santiago de Compostela.
Ondanks ziektes, operaties, gehandicapt raken door een ongeluk, slopende relaties en trauma’s uit het verleden kijken vrouwen positief en hoopvol naar de toekomst. Ze volgen cursussen zelfcompassie, workshops zelfverdediging, gaan op yoga of pakken de hobby’s weer op die ze 20 jaar ervoor hebben losgelaten. Wow, ik was echt onder de indruk. Wat een power! Waarom we zien we dat zelf vaak niet zo?
Twee hormonen die zeggen “ik doe dat wel even”
Wij vrouwen vinden het vaak zo normaal wat we allemaal doen. We houden veel ballen tegelijkertijd in de lucht en proberen vaak alles voor iedereen zijn. Tussen onze puberteit en de overgang draaien onze zorghormonen oestrogeen en progesteron heel wat overuren. Dit zijn de hormonen die ons laten zeggen “ik doe dat wel even”. Ik heb wel eens gelezen dat de mensheid lang geleden uitgestorven zou zijn als vrouwen deze hormonen niet zouden hebben: onze kinderen hebben namelijk zo’n 20 jaar zorg nodig voordat ze een beetje zelfstandig kunnen overleven. Als vrouwen snel na de geboorte het nest zouden verlaten waren we er niet meer geweest.
We zorgen jarenlang voor anderen, vaak ten koste van onszelf. Pas in de overgang komt ons lichaam hiertegen in opstand. Volgens vrouwenarts Christiane Northrup is dit het moment om de focus te verleggen van de buitenwereld naar de binnenwereld. In plaats van: “wat hebben zij nodig?” is het tijd om ons af te vragen “wat heb ik nu eigenlijk nodig?” Verleg je die focus niet, dan komen vrouwen vroeg of laat bij de huisarts terecht met (ernstige) klachten, aldus dr Northrup.
Waarom vrouwen 50+ zoveel krachtiger (kunnen) worden
Als wij vrouwen de overgang echter goed doorkomen, dan wordt er een ongekende kracht in ons losgemaakt. De productie van oestrogeen en progesteron neemt aanzienlijk af en het hormoon testosteron neemt relatief gezien flink toe. Dit is de periode dat vrouwen versteld kunnen staan van zichzelf. Ze worden opeens woest van de rotzooi van de kinderen in huis, springen uit hun vel omdat hun man zijn afspraken in het huishouden niet nakomt en slaan met hun vuist op tafel bij een onredelijke leidinggevende. Zie daar de kracht van het hormoon testosteron!
Vooral als vrouwen in deze periode gaan sporten en spieren opbouwen (krachttraining dames!) dan neemt dit hormoon aanzienlijk toe. Het vrouwelijk testosteron is een kracht om rekening mee te houden. Ik roep het al jaren: “Vrouwen boven de 50 zijn kanjers!” Je weet nu waarom. Bij mannen neemt het testosteron overigens vanaf hun 40ste langzaam maar zeker af. Let maar eens goed op, tenzij ze lekker blijven sporten worden veel mannen als ze ouder worden een beetje ………….. softie? Ik bedoel het liefdevol hoor.
Wat we nodig hebben is vrede op aarde, niet lieve vrede
De afgelopen jaren heb ik ontdekt hoeveel kracht er losgemaakt wordt als vrouwen gedurende deze periode de focus verleggen van buiten naar binnen. Het is een fase waar we doorheen moeten, net zoals de puberteit een fase was. Tijdens de overgang zijn we pas op de helft van ons leven. Er ligt nog een heel leven voor ons. Wat wil je met die tweede helft? Helder voor ogen hebben wat je in ieder geval niet meer wilt, is een waardevol begin van een helend antwoord.
Natuurlijk wil dit niet zeggen dat de mensen om ons heen niet meer belangrijk zijn. In tegendeel. De grootste ontdekking die we kunnen doen in het leven is dat het uiteindelijk altijd draait om relaties. Niet om spullen, hoe aantrekkelijk sommige mooie plaatjes op Instagram er ook uitzien. De relatie met onszelf vraagt in deze periode echter meer en meer aandacht. Pas als we eerst heel goed voor onszelf zorgen, hebben we weer heel veel te geven. Anders geven we onszelf leeg. Zoals een wijze vriendin afgelopen week zei: “Kerst vraagt om vrede op aarde, niet om lieve vrede”.
Voeding vult onvervulde leegtes op
Nog even terug naar de vragenlijst. Natuurlijk zijn er ook veel vrouwen die nog midden in hun worsteling zitten en de uitgang van de tunnel nog niet gevonden hebben. Veel vrouwen bleken te worstelen met voeding. Niet zozeer dat ze niet weten wát gezonde voeding is, maar meer dat ze het veelal niet voor elkaar krijgen om gezond te eten. De verleidingen blijken nog steeds vaak te groot voor ze te zijn.
Tja, als je jezelf te veel en te vaak leeg geeft, ten koste van jezelf dus, dan vraagt je lichaam om dat te compenseren. Voeding is emotie. Voeding, vooral zoetigheid, is troost, een arm om je heen, een momentje rust of een fijne herinnering. Stop met jezelf leeg te geven en je zult merken dat je behoefte aan aan zoetigheid zal afnemen. Ik spreek echt uit ervaring. Jezelf vullen met gezonde ‘voeding’ is nog beter. Zoals een verhaaltje.
Iets lekkers is op veel verschillende manieren in te vullen
Die wijze vriendin waar ik het over had kreeg afgelopen week een andere vriendin op bezoek die vroeg om iets lekker bij de thee. “Een wandelingetje?” vroeg ze, maar haar vriendin bedoelde iets lekkers, een koekje. Een koekje bij de thee doet haar namelijk herinneren aan gezellige momenten uit haar kindertijd met haar moeder. “Wat zijn nog meer gezellige momenten met je moeder?” vroeg mijn vriendin. Onder een dekentje zitten en voorgelezen worden was het antwoord. Even later zat haar vriendin gehuld in een warm dekentje op de bank en kreeg ze een verhaaltje van Toon Tellegen voorgelezen. Vijf bijzondere minuutjes waarna ze gewoon weer verder babbelden. ’s Avonds ontvangt mijn vriendin een sms’je met het verzoek nooit meer wat lekkers in huis te halen; ze had genoten van het magische moment onder het dekentje. Iets lekkers is op vele manieren in te vullen.
Nieuw recepten-e-book in de shop
Zelf kijk ik terug op een bijzonder jaar waarin er nieuwe, lieve mensen in mijn leven zijn gekomen en ik mijn tweede boek Eet meer energie schreef; een boek waar ik echt trots op ben. NIk wens je geweldig mooie feestdagen toe met veel mensen om je heen die je dierbaar zijn. Mensen die je het gevoel geven dat je een warme deken om je heen hebt, zodat koekjes opeens een stuk minder aantrekkelijk lijken. Of koop een heerlijk, zacht warm dekentje en nestel jezelf in de bank. Koester jezelf. Daarin zit onze vrouwelijke kracht verstopt.
Als je dit artikel waardevol vindt voor je gezondheid en vitaliteit help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan door middel van de social media knoppen hierboven. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat. Heb jij nog een aanvullende tip?
