Gezond in één dag; het is echt mogelijk!
Een paar jaar geleden gaf ik een lezing op een seminar dat heette: Gezond in een dag. Ik was van plan om mijn publiek te vragen of ze daadwerkelijk dachten dat ze gezond zouden kunnen worden in één dag. Als je echt ziek bent is dat namelijk een proces dat naar mijn mening doorgaans wat langer duurt.
Maar toen las ik in Medisch Dossier dat ik het fout heb: je kunt werkelijk gezond worden in één dag. Zelfs als je borstkanker of botontkalking hebt.
Wat vroeger gezond heette, heet nu ziek
Steeds meer mensen krijgen het label ziek opgeplakt. Niét omdat al die mensen daadwerkelijk ziek worden, maar omdat de marges die bepalen dat je ziek bent, steeds verder worden opgerekt en de kans dus steeds groter wordt dat je er binnen valt. Daarbij komt er steeds meer nauwkeurige meetapparatuur waardoor bepaalde afwijkingen in een heel vroeg stadium kunnen worden opgespoord. Ook dan krijg je direct het label ziek opgeplakt. Dit lijkt misschien gunstig want dan ben je er vroeg bij om de ziekte aan te pakken. Maar is dit wel zo gunstig?
Botontkalking; 6,7 miljoen vrouwen ziek in één dag
Vrouwen in en na de menopauze hebben een verhoogd risico op botontkalking. De botdichtheid kan op een betrouwbare manier gemeten worden met behulp van een botdichtheidsmeting. Dit gebeurt met een soort röntgenapparaat. De botdichtheid wordt uitgedrukt in een T-score. Tussen 0 en -2,5 is er sprake van normale botmassa. Boven de -2,5 is er sprake van botontkalking. Deze -2,5 is ooit bepaald door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Echter, in 2003 besloot de Amerikaanse Osteoporose Foundation dat dit verlaagd moest worden naar -2,0. Dit betekende dat op één dag 6,7 miljoen Amerikaanse vrouwen (stel dat ze zich zouden hebben laten meten op die dag) het label gezond konden inwisselen voor het label ziek; namelijk botontkalking.
In Nederland volgen we overigens nog steeds de richtlijnen van de WHO, dus -2,5. Het label ziek of gezond hangt dus ook af van waar je woont. Realiseer je je hoe willekeurig dit eigenlijk is?
Heb je bloeddrukproblemen? Weet je het zeker?
Het zal je misschien niet verbazen dat in de commissies die bepalen wanneer iemand het label ziek moet krijgen, mensen zitten die werkzaam zijn binnen de farmaceutische industrie of er nauwe banden mee hebben.
In Amerika werd in 1997 de gevarenzone voor hoge bloeddruk aangepast. Zat je eerst prima met een bloeddruk van 160/100 mmHg, van de ene op de andere dag moest het 160/90 mmHg zijn. 13 Miljoen nieuwe klanten voor bloeddrukverlagers. Hetzelfde gebeurde met cholesterolverlagers. Toen de maximale norm werd verlaagd van 240 mg/dl naar 200 mg/dl hadden 42 miljoen Amerikanen opeens cholesterolverlagers nodig. Gesteld dat ze hun cholesterol op die dag hadden laten meten natuurlijk.
Dit zou nog niet zo’n probleem zijn als het om een appel ging die je mee naar huis krijgt van je huisarts. Maar al deze medicijnen hebben bijwerkingen die niet worden meegenomen bij het uittesten van een medicijn.
Bijwerkingen van medicijnen moeten uit de praktijk blijken
De werking van een geneesmiddel wordt uiteraard wetenschappelijk onderzocht. Men kijkt dan of het medicijn doet wat het moet doen en ook nog of het beter werkt dan een placebo. De bijwerkingen worden niet onderzocht. Deze moeten uit de praktijk blijken. Maar aangezien deze bijwerkingen bij veel mensen anders zijn, ieder mens is namelijk uniek, komt er meestal niet veel boven water. Tenzij er echt rampen gebeuren natuurlijk.
Overigens, dat hele placebo-fenomeen vind ik zó boeiend: een medicijn moet aantoonbaar béter werken dan een suikerpil. En dat het medicijn beter werkt dan de placebo blijkt lang niet altijd het geval te zijn! Is dat niet reuze interessant? Blijkbaar wordt het zelfhelend vermogen van de persoon ook op gang gebracht door een simpele suikerpil.
Overmedicalisering heeft een prijs
We leven in een samenleving van “a pill for every ill”. We streven in onze Westerse wereld naar geluk, genot en gemak. Een pil innemen als je ziek bent is supermakkelijk. Makkelijker dan om je af te vragen of het misschien wijs is om ook eens te kijken naar je voeding, leefstijl of leven. Een arts zal je daar ook niet snel toe aanzetten, helaas. Voor hem of haar is het voorschrijven van een pil ook makkelijker dan het gesprek aangaan over je te hoge stressniveau of je ongelukkige huwelijk. Vaak hebben ze daar de tijd niet voor.
Dus iemand is ziek, neemt een pil en gaat ervan uit dat hij/zij hierdoor zal genezen. Het beeld dat hierbij bij me opkomt is een struisvogel die zijn kop in het zand steekt. Miljoenen mensen lijden zonder het te weten aan de vele bijwerkingen van allerlei medicijnen. Medicijnen zijn chemische stofjes die ingrijpen in processen in je lichaam. Soms is dat uitstekend en kan het je genezen. Maar als ze eigenlijk niet nodig zijn, ontneem je het lichaam de kans zichzelf te herstellen.
Overdiagnose bij borstkanker
Er wordt op dit moment veel gesproken over mammografie; het 2-jaarlijkse borstonderzoek voor vrouwen 50+ om in een vroeg stadium borstkanker op te sporen. Steeds meer vrouwen hebben hier problemen mee en zoeken alternatieven zoals thermografie en echografie. En terecht.
Steeds meer wetenschappers bevestigen dat de voordelen van mammografie niet opwegen tegen de nadelen. Medisch Dossier(1) schrijft (gebaseerd op diverse onderzoeken) dat tussen de 25% en 54% van alle vrouwen die na een mammogram de diagnose borstkanker krijgen, niet werkelijk kanker heeft, maar naar alle waarschijnlijkheid een DCIS (ductaal carcinoma in situ), wat in slechts ongeveer 10% van de gevallen tot kanker zal leiden. Dit betekent dat van deze groep tegenover 1 vrouw die daadwerkelijk borstkanker heeft, 9 vrouwen staan die zich onnodig zorgen maken, waar nog bij komt dat ze vaak wel een behandeling voorgeschreven krijgen, waaronder chemotherapie, bestraling en soms zelfs volledige verwijdering van een borst. Verwijdering van een borst terwijl er geen sprake is van echte kanker. Ik vind dat afschuwelijk. Omdat er namelijk andere meetmethoden zijn zoals de eerdergenoemde echografie en thermografie, die veel beter kunnen bekijken of er sprake is van daadwerkelijke kanker.
Volgens het Noorse Instituut voor de Volksgezondheid is de toename van borstkanker de laatste 20 jaar bijna volledig toe te schrijven aan overdiagnostiek. Borstkanker in de groep 40 tot 49-jarigen bleef in die periode stabiel terwijl in de groep 50+, die de bevolkingsonderzoeken onderging, borstkanker explosief steeg.
Ik heb gehoord dat er op dit moment bij de overheid hard gelobbyd wordt door de farmaceutische industrie om ook een 2-jaarlijks bevolkingsonderzoek te starten tegen prostaatkanker. Krijgen we nog méér zieke mensen, mannen in dit geval?
Het zelfhelend vermogen versterken
Als je je een beetje verdiept in kanker dan weet je dat kanker in je lichaam komt en gaat. We kunnen allemaal ongemerkt rondlopen met cellen in onze lichaam die aan het woekeren zijn, maar als ons zelfhelend vermogen groot genoeg is en de gezonde cellen de overhand krijgen, dan verdwijnt de kanker zonder dat we ooit hebben geweten dat we kanker hadden. Het versterken van het zelfhelend vermogen lijkt mij een veel betere oplossing dan het bestrijden met heel grof geschut van iets wat waarschijnlijk niet eens kanker is.
Sinds kort komt er gelukkig vanuit de medische wereld een tegenbeweging op gang tegen de behandeling van gezonde mensen. Er is al een internationale lijst samengesteld met 40 overbodig geachte behandelingen of testen. In Nederland wordt zoiets georganiseerd door de organisatie ZonMW. (2) (Bron: Medisch Dossier april 2013)
Gezond in één dag is echt mogelijk. Misschien niet altijd en overal en voor iedereen. Maar uiteindelijk bepaal je toch altijd nog zelf of je gezond bent ja of nee. Hoe ziek je lichaam misschien ook is. Geef deze verantwoordelijkheid niet uit handen.
Als je dit artikel waardevol vindt voor je gezondheid en vitaliteit help dan mee dit te verspreiden door het te delen met andere vrouwen. Dit kan door middel van de social media knoppen hieronder. Ik vind het ook altijd fijn als je een reactie achterlaat.
Bronnen
1 http://www.medischdossier.org/
2 https://www.zonmw.nl/nl/onderzoek-resultaten/doelmatigheidsonderzoek/